Het einde van de zelfsturende teams?

Vastlopende organisatie-onderdelen, afkalvende productiviteit, oplopende conflicten, stijgend ziekteverzuim: het lijkt de balans te zijn van de met veel gedrevenheid ingevoerde zelfsturende teams. Wat gaat er mis en heeft dit idee nog een overlevingskans? Tijdens een middagsymposium op 11 oktober aanstaande buigen Pieter de Kort, Annelies Kienhuis en Wine te Meerman zich over dit vraagstuk.
Het einde van de zelfsturende teams?

 

Zelfsturende teams: het was en is nog altijd een populaire manier om het zorgbedrijf in te richten. Zelfsturende teams zijn goedkoper door het verdwijnen van managers, functioneren beter door grotere betrokkenheid en welbevinden van medewerkers. Het zijn de argumenten voor grootschalig overschakelen naar dit organisatieprincipe.


Het idee lijkt in de basis goed bedacht, maar er zijn in de praktijk flinke scheuren waar te nemen. Zo stijgt het ziekteverzuim in de teams en dan met name het langdurig verzuim, zo is te lezen in Persbericht: Onderzoek: Start zelfsturing leidt tot stijging verzuim. En de veronderstelde productiewinst wordt niet teruggezien, integendeel, soms daalt de productiviteit met tientallen procenten.
Bron: BoardRoom ZORG 

De stijging van het ziekteverzuim wordt verklaard uit solidariteit: teamleden aarzelen om kortdurend ziekteverlof op te nemen, wat slecht uitpakt voor de langere termijn. 

De daling van productiviteit wordt grotendeels op het conto gezet van het in eigen beheer moeten administreren en plannen van de zorg. Met het verdwijnen van leidinggevenden is deze taak bij het team belegd. Daar komt bij dat er nu niemand meer is die kan voorkómen dat het te vaak dezelfde medewerkers zijn die zich verantwoordelijk voelen voor roostergaten en ander ongemak Dat komt gezondheid en productiviteit ook niet ten goede.

Lees verder op deze pagina
 



Naar homepage




Nooit meer burn-out

Ontwerp voor digitale transformaties van (zorg)organisaties

De patient terug van weggeweest