Psychologen ontevreden over financiering GGZ

Psychologen voelen zich door de financiering gedwongen patiënten in een hokje te stoppen waar ze niet altijd in passen. Ze geven de manier waarop de geestelijke gezondheidszorg wordt gefinancierd een zware onvoldoende. Dat meldt het Dagblad Trouw.
Psychologen ontevreden over financiering GGZ

Psychologen geven de manier waarop de geestelijke gezondheidszorg wordt gefinancierd een zware onvoldoende. De zinvolheid van het systeem waarin zorgverzekeraars een vaste prijs per diagnose en bijbehorende behandeling betalen, krijgt van hen een 2,9 op een schaal van 10. Dat blijkt uit een enquête waarin 680 psychologen hebben gereageerd, uitgevoerd door bestuur- en organisatiekundige Rosanna Nagtegaal aan de Universiteit Utrecht. Het onderzoek komt op een moment dat door het hele land budgetafspraken tussen GGZ-instellingen en verzekeraars knellen.

Zorgverzekeraars kopen sinds 2006 ieder jaar zorg in bij ggz-instellingen. Dat doen zij op basis van een schatting van het aantal Diagnose Behandel Combinaties, kortweg DBC’s, van het jaar ervoor. Als een erg sombere patiënt bij een instelling aanklopt, krijgt hij waarschijnlijk de diagnose depressie. Daarvoor doorloopt hij een standaard behandeling, waaraan een vast prijskaartje hangt.

De psychologen die aan Nagtegaals onderzoek meededen vinden dat dit financieringssysteem hun autonomie ondermijnt. Omdat enkel standaard DBC’s worden vergoed, wordt de behandelaar gedwongen een patiënt in een diagnosehokje te plaatsen. Terwijl hij er soms niet zeker van is of die daar wel precies in past.

Ook ergeren de psychologen zich aan ‘overbodige bureaucratie’ die het gevolg is van de standaard behandelcombinaties. Zij beoordelen de efficiëntie van het financieringssysteem met een 3. Op de vraag of het systeem vertraging veroorzaakt in hun werk, geven psychologen 7,4 punten van de 10. Door die vertragingen is de werkdruk hoog, blijkt uit de enquête.

 

Bericht op universiteitssite



Naar homepage




Nooit meer burn-out

Ontwerp voor digitale transformaties van (zorg)organisaties

De patient terug van weggeweest