Tijdens nucleair hartonderzoek wordt de doorbloeding van de hartspier in beeld gebracht. Zo kunnen de gevolgen van mogelijke afwijkingen in de kransslagaders in een vroeg stadium worden ontdekt. De dosis radioactieve stof die hiervoor gebruikt wordt, is al decennialang hetzelfde en voor iedere patiënt gelijk. De afdeling Nucleair geneeskunde van Isala onderzocht of het niet beter was om de dosis nucleair materiaal te koppelen aan het gewicht van de patiënt.
 
Joris van Dijk: ‘Wij zagen in de praktijk dat de beeldkwaliteit bij zwaardere patiënten slechter was dan bij lichtere patiënten. Lichtere patiënten krijgen nu daarom in verhouding minder radioactiviteit toegediend dan zwaardere patiënten. Maar ook bij zwaardere patiënten kon de dosis worden verlaagd. Dit maatwerk zorgt ervoor dat de beeldkwaliteit verbetert en bij elke patiënt hetzelfde wordt.’ Gecombineerd met het gebruik van de nieuwste apparatuur zorgt dit ervoor dat de straling die patiënten bij hartonderzoeken ontvangen binnen Isala nu veel lager is dan in andere ziekenhuizen. Een baanbrekende ontdekking want de radioactieve stof in die straling kan in een zeer klein aantal gevallen kanker veroorzaken.
 
Van Dijk onderzocht ook de effecten van de aanschaf van nieuwe apparatuur bij onder andere het plaatsen van pacemakers bij patiënten. Omdat hierbij een goede beeldkwaliteit vereist is, gebruiken de cardiologen relatief veel röntgenstraling. Dit kan schadelijk zijn voor de patiënt en voor de medewerkers. Het gebruik van de nieuwste apparatuur leverde echter een afname van de röntgenstraling op van 74%, zonder dat de beeldkwaliteit afnam. ‘Door het maatwerk voor de patiënt konden we de dosis met 25% verlagen met behoud van de beeldkwaliteit’, legt Van Dijk uit. ‘Isala beschikt over de nieuwste digitale SPECT-camera waardoor wij hier de dosis zelfs nog verder konden verlagen. In Isala gebruiken we daarom nu 50% minder radioactieve dosis dan dat de Internationale richtlijnen voorschrijven en daarmee zijn we wereldwijd toonaangevend op dit gebied.’
  
Van Dijk voerde zijn onderzoek uit bij afdeling Nucleaire Geneeskunde bij Isala onder begeleiding van prof. dr. Piet Jager (nucleair geneeskundige), dr. Jorn van Dalen (klinisch fysicus) en dr. Jan Paul Ottervanger (cardioloog). Van Dijk promoveerde aan Universiteit Twente onder prof. dr. Kees Slump.
De titel van zijn proefschrift: Image quality and radiation dose in cardiac imaging, Joris David van Dijk (2016).

Zijn proefschrift is HIER te downloaden.