De nu 65-jarige verpleegkundige uit de gemeente Ten Boer deed op 26 augustus 2015 avonddienst in het OZG in Winschoten. Ze behandelde een 72-jarige patiënt met darmkanker en uitzaaiingen in de lever, die er lag om aan te sterken voor een operatie die hij in het UMCG zou ondergaan. Het viel haar al op dat de man veel zieker was dan in de rapportages was beschreven.

Plots werd de man onwel en viel hij om. De verpleegkundige haalde er collega’s bij maar oordeelde zelf dat reanimatie niet verstandig was. De man overleed. ,,Bij reanimatie zou zijn sondevoeding omhoog zijn gekomen en dan zou hij voor de tweede keer een verschrikkelijke dood zijn gestorven’’, zei ze.

De leiding van het ziekenhuis en de inspectie vonden dat ze zelf die beslissing niet had mogen nemen. Ze had er eerst een arts bij moeten halen. Dat lukte niet, zei de vrouw, omdat het erg druk was.

Op de vraag van het tuchtcollege of ze het een volgende keer weer zo zou doen, antwoordde ze ontkennend. ,,Omdat ik weet wat de gevolgen kunnen zijn. Ik zou er een arts bij halen en ik zou reanimeren. Maar ik zeg eerlijk, als het mijn eigen vader zou zijn, zou ik nog steeds niet reanimeren.’’

De vrouw wil ook niet meer werken als verpleegkundige. ,,Ik heb veertig jaar met veel plezier in de zorg gewerkt. Maar zoals dit is gegaan... Ik ben zonder dat er met mij is gesproken zomaar ontslagen en krijg nu ook nog deze tuchtzaak.’’

Het tuchtcollege doet uitspraak over zes weken.

Bron: Dagblad van het Noorden