Besluitvorming in het ziekenhuis

Ziekenhuizen worden toenemend geconfronteerd met grote vraagstukken die de toekomst van het ziekenhuis raken en het ziekenhuis in zijn huidige vorm zal mede onder die druk verdwijnen. Een toenemend aantal partijen gaat zich met besluitvorming van het ziekenhuis bezighouden. Dit legt nu al een hypotheek op de legitimiteit van besluitvorming tussen raad van bestuur en medisch specialisten in een Nederlands ziekenhuis. Dat concludeert promovendus Ron van der Pennen in zijn proefschrift.
Besluitvorming in het ziekenhuis

In het voorbereiden op deze toekomst is er binnen de ziekenhuizen vanzelfsprekend een gezamenlijke visie nodig van de raad van bestuur en de medisch specialisten. Maar belangrijker is nog dat zij gezamenlijk een partnerschap met de omgeving aangaan. Ze moeten in toenemende mate andere stakeholders, zoals patiënten, toezichthouders en andere zorgaanbieders betrekken in besluitvorming. 


De besturing van de Nederlandse ziekenhuizen wordt de komende jaren alleen maar moeilijker. Denk bijvoorbeeld aan de langzaam verdwijnende scheiding tussen eerste-, tweede- en derdelijnsinstellingen, waardoor organisatiegrenzen vervagen. Maar ook discussies over het ziekenhuisportfolio kunnen niet geïsoleerd binnen het ziekenhuis gevoerd worden. Dit geeft een grote verantwoordelijkheid voor de beide partijen die cruciaal zijn in besluitvorming in het ziekenhuis: raad van bestuur en medisch specialisten. Dit wordt versterkt doordat partijen in de externe omgeving van het ziekenhuis continu een individuele afweging maken of een door het ziekenhuis genomen besluit past bij de doelen die ieder van hen stelt. 
Cruciaal in besluitvorming in het ziekenhuis is de relatie tussen de raad van bestuur en medisch specialisten. Deze relatie is problematisch complex, zoals onder meer werd bevestigd in de patstelling in het Ruwaard van Putten Ziekenhuis. De Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV) verwoordde dit als volgt: “Uit het onderzoek blijkt dat het centrale probleem binnen het Ruwaard van Putten Ziekenhuis was dat de raad van bestuur en de medisch specialisten niet tot een gezamenlijke, integrale sturing van het ziekenhuis kwamen. Er bestond een patstelling waarin beide partijen vasthielden aan hun eigen positie en belangen” (OVV, 2013).

Lees verder op de website van TIAS

Lees het hele proefschrift via deze pagina



Naar homepage




Nooit meer burn-out

Ontwerp voor digitale transformaties van (zorg)organisaties

De patient terug van weggeweest