Dit (promotie)onderzoek maakt gebruik van de theorie van de cognitieve belasting (Cognitive Load Theory) om de moeilijkheden te achterhalen die optreden bij patiënten overdracht. Daarin rapporteren we over de validiteit van twee methoden die beogen de drie typen cognitieve belasting (irrelevante belasting, intrinsieke belasting en leertaak gebonden belasting) die tijdens de overdracht spelen te meten. We laten zien dat de recent aanbevolen methoden voor overdracht vooral aandacht hebben voor één type belasting (de irrelevante belasting). De beide andere typen (intrinsieke en leertaak gebonden belasting) krijgen weinig aandacht. Bovendien vonden wij dat het verlies aan informatie tijdens overdracht meer een functie is van de hoeveelheid klinische kennis die iemand heeft dan van de complexiteit van de casuïstiek bij de overdracht. Ten slotte rapporteren we over een effectieve interventie door de aard van de combinatie van verschillende patiënten per clinicus in een overdrachtspakket bij een wisseling op de afdeling. De combinatie van studies heeft belangrijke implicaties voor hoe clinici overdrachten leren en uitvoeren.