Het is de vereniging een doorn in het oog dat het kruidenmiddel een enorme hype beleeft als middel in de stijd tegen pancreascarcinoom en ook andere kankersoorten. Vooral dat gerenomeerde medici in deze hype meegaan stoort de vereniging: 'Wanneer echter een medisch geschoolde alvleesklierspecialist vol optimisme dingen beweert over die effectiviteit (ook al zijn ze niet onderbouwd) dan denkt de niet-deskundige al gauw dat het wel waar zal zijn. Niemand die gaat nazoeken of het klopt.'

Emeritus-hoogleraar farmacochemie, Henk Timmerman, tot voor kort bestuurslid van de Vereniging tegen de Kwakzalverij, is uiterst kritisch over de werking van kurkuma, in het bijzonder over de werkzame stof curcumine. Voor hem is het duidelijk: er is weliswaar veel aan onderzocht maar veel bruikbaars heeft dit niet opgeleverd. Timmerman: “De bekendste - niet de enige - stof met interessante eigenschappen in kurkuma is curcumine. We isoleerden en synthetiseerden deze stof, stelden in het lab inderdaad interessante farmacologische eigenschappen vast op geïsoleerde organen en in proefdieren. Zoals pijnstillende en een anti-ontstekingsactiviteit. Een interessant molecuul dus. Helaas, bij verder onderzoek bleek het ongeschikt als geneesmiddel vanwege de slechte opname bij orale toediening en de snelle metabole afbraak. Eenmaal opgenomen in het lichaam is het instabiel.”

Lees het volledige artikel op de site van de Vereniging tegen de Kwakzalverij.