Hans Kerkkamp is opgeleid als anesthesioloog en heeft in diverse academische en perifere ziekenhuizen gewerkt. In het Universitair Medisch Centrum Utrecht was hij hoogleraar anesthesiologie. Jarenlang was hij lid van de commissie kwaliteit van de Nederlandse Vereniging van Anesthesiologie en aansluitend was hij voorzitter van het bestuur van de Nederlandse Vereniging van Anesthesiologie. Tijdens zijn werkzaamheden als anesthesioloog is hij actief betrokken geweest bij vele kwaliteitsprojecten zoals het opstellen kwaliteitseisen voor anesthesiologische praktijkvoering, richtlijnen, kwaliteitsindicatoren en kwaliteit verbetertrajecten. In 2007 werd hij benoemd als bestuurslid van Atrium Medisch Centrum. Hij was onder ander verantwoordelijk voor de medisch-zorginhoudelijke portefeuille. Sinds 2015 is Hans werkzaam in Qatar bij Hamad Medical Corporation (HMC). HMC heeft 8 ziekenhuizen, ambulance zorg en home care en heeft meer dan 25.000 werknemers. Als executive director is hij verantwoordelijk voor de verbetering van de kwaliteit en patiënt veiligheid.

Een van zijn aandachtsgebieden is het zoeken naar nieuwe oplossingen voor de toenemende zorgvraag met de daarbij passende problematiek. In het huidige zorgsysteem is de focus op ziektemanagement. Hierbij is de patiënt de drager van pathologie. Van de zorgverlener wordt verwacht dat hij een oplossing biedt voor het bio-medisch probleem. Deze constructie zorgt voor een rol bevestiging van zowel de patiënt als zorgverlener met de daarbij passende verwachtingen en verantwoordelijkheden. Het verwachtingspatroon in een ziekte management systeem is gebaseerd op een uitsluitingsprincipe. Alles moet gedaan worden om zekerheid te verkrijgen dat er geen pathologie aanwezig is. Indien pathologie gevonden wordt dan is het verwachtingspatroon dat de ziekte wordt opgelost met alle consequenties van dien zoals complicaties en onbedoelde schade.

Een alternatief voor het huidige systeem is een  gezondheid creërend systeem. Hierbij is het uitgangspunt de beleving van gezondheid van de patiënt en wordt gezocht welke interventies waarde kunnen toevoegen aan de gezondheid van de individuele mens. Mogelijk wordt hierdoor de relatie tussen patiënt en zorgverlener zodanig anders dat er sprake is van gelijkwaardigheid tussen zorgvrager en zorgverlener waarbij de patiënt medeverantwoordelijkheid draagt voor de beslissing voor het ondergaan van diagnostiek en interventies. De dialoog tussen zorgvrager en zorgverlener zorgt voor een betere verstandhouding waarbij wederzijds respect en vertrouwen gecreëerd wordt.

Medische aansprakelijkheid heeft (in)directe gevolgen voor het gedrag van zorgprofessionals. In een systeem waarbij zorgprofessionals bij fouten altijd persoonlijk verantwoordelijk worden gehouden ontstaat een gesloten cultuur waarbij fouten verborgen worden gehouden. In een zorgsysteem waarbij zorgvuldig geanalyseerd wordt wat de toedracht is van een eventuele (systematische) fout, zal eerder een open cultuur ontstaan.  

Voor meer informatie over het congres Aansprakelijkheid bij medische incidenten klikt u HIER.