Doorgaans meten verpleegkundigen handmatig drie maal per dag 5 vitale functies bij alle opgenomen patiënten. Hiermee wordt vastgesteld dat er een stabiele situatie is bij de patiënt, of gesignaleerd dat er een achteruitgang is opgetreden, waarvoor een behandeling moet worden gestart. Wanneer achteruitgang niet (op tijd) wordt herkend, kan dit nadelige gevolgen hebben voor de patiënt zoals ongeplande opname op de intensive care (IC), verlengde opnameduur, reanimatie of zelfs overlijden.
In plaats van een aantal keren per dag meten, is het nu met nieuwe apparatuur mogelijk om continue te monitoren. Dit gebeurt met een klein kastje aan de pols van patiënten. Een computerprogramma berekent doorlopend of er een veilige situatie is, of dat er moet worden gealarmeerd aan de verpleegkundige. Zo kan een achteruitgang in de gezondheidstoestand van een opgenomen patiënt eerder worden gesignaleerd of voorspeld en kan behandeling eerder starten.
Het afgelopen jaar werd de toepassing, de beleving en het gebruiksgemak van de nieuwe apparatuur getest onder 110 patiënten in het Radboudumc. Zowel patiënten als verpleegkundigen waren om uiteenlopende redenen positief. Patiënten voelden zich bijvoorbeeld veiliger; verpleegkundigen kregen meer tijd voor een gesprek met patiënt. Vanaf komende maand zal de continue monitoring worden uitgerold bij alle 60 patiënten op de verpleegafdelingen Interne Geneeskunde en Heelkunde van Radboudumc. ‘Onze verwachting is dat we met de continue monitoring veranderingen in de vitale functies eerder kunnen signaleren, waardoor we sneller kunnen handelen. Met als gevolg minder ongeplande IC- opnames, een betere prognose en sneller herstel en dus een verbetering van de zorg voor de patiënt,’ vermeldt dr. Bas Bredie, internist op de afdeling Interne Geneeskunde van het Radboudumc.
Dr. Bredie is samen met collega prof. dr. Harry van Goor, chirurg en hoogleraar chirurgieonderwijs op de afdeling Heelkunde van het Radboudumc, initiator van het onderzoek. ‘Het mobiele polskastje levert naast een veiligere situatie ook een schat aan informatie waarmee we het beloop van verschillende ziekteprocessen beter zullen gaan begrijpen. Verder zullen we leren welke parameters echt van belang zijn bij ziekte en achteruitgang. Zo is één van de hypothesen dat van alle vitale functies, het hartritme, de meest voorspellende factor is in hoe de conditie van een patiënt zich gaat ontwikkelen. Wij willen onder meer onderzoeken of dit echt zo is en bij welke patiëntengroep,’ voegt van Goor toe.
Het continue monitoren van vitale functies via draagbare draadloze apparatuur, gekoppeld aan voorspellende software is een voorbeeld van innovatieve zorg waarbij het ontwikkelen van nieuwe technieken bijdraagt aan een betere patiëntenzorg. ‘Uiteindelijk hopen we te komen tot een centrum voor monitoring op afstand,’ vervolgt Bredie. De resultaten van deze uitrol zullen naar verwachting eind 2017 worden geëvalueerd. De implicaties voor de directe patiëntenzorg worden daarmee verder duidelijk. De introductie van de nieuwe apparatuur en het testen ervan is tot stand gekomen in samenwerking met het Radboudumc REshape Center.
[Ilustratie: Depositphoto]
